Paspalum dilatatum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Millet bâtard, Herbe de Dallis.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Paspalum dilatatum & Scrophularia nodosa
Paspalum dilatatum
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Millet bâtard, Herbe de Dallis.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Erbo Taio : 0,4 à 1 m Fueio : costo paralèlo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Paspalum Famiho : Poaceae Famiho classico : Graminaceae Ordre : Poales
Coulour de la flour : Verdo Petalo : ges Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun Juliet à setèmbre
Liò : Prado umido - Palun - Ribiero - Pelouso de vilo Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran Couroulougi : Óurigino Americo-Sud Ref. sc. : Paspalum dilatatum Poir., 1804
Scrophularia nodosa
Scrophulariaceae
Nom en français : Scrofulaire noueuse.
Descripcioun :L'erbo-dis-escrolo douno d'èr à l'erbo-dóu-siège, pamens èi mens forto, sa tijo èi carrado mai sènso alo e pleno (fotò). Ei gaire coumuno au nostre, aleva dins lis Aup marino. Trachis dins li relarg fres.
Usanço :Coume soun noum lou dis, l'erbo-dis-escrolo èro emplegado pèr gari (o pulèu sougna) lis escrolo que soun de boufigo (fotò) que vènon dins lou còu en rapport emé la tuberculòsi que ié disien à l'Age-Mejan, en latin, struma o morbus regius (mau de rèi). A l'Age-Mejan li rèi an lou poudé de gari lis escrofo ("écrouelles" en francés). A forto doso la planto pourrié èstre empouisounanto.
Port : Erbo Taio : 40 à 150 cm Fueio : óupousado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scrophularia Famiho : Scrophulariaceae Ordre : Lamiales
Coulour de la flour : Brunello Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 2 mm Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 800 m Aparado : Noun Jun à setèmbre
Liò : Bos umide - Ribiero Estànci : Subremediterran à Mountagnard Couroulougi : Bourealo Ref. sc. : Scrophularia nodosa L., 1753